bio – Karolina Kosicka

O mnie

Jestem absolwentką Liceum Plastycznego w Gdyni na kierunku wystawiennictwo. Ukończyłam Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku, gdzie obroniłam dyplom z malarstwa pod kierunkiem prof. Hugona Laseckiego. Choć to malarstwo stało się moją główną ścieżką twórczą, od zawsze bliska była mi także praca z gliną – już w liceum tworzyłam miniaturowe obiekty ceramiczne pod kierunkiem prof. Ireny Zabrockiej. A podczas studiów miałam okazję uczyć się warsztatu w pracowni ceramiki pod okiem prof. Henryka Luli.

W trakcie studiów wykorzystywałam swoje zdolności manualne do tworzenia na zamówienie malarskich dekoracji ściennych w przestrzeniach publicznych i prywatnych. Zajmowałam się także renowacją mebli oraz ich artystycznym zdobieniem. Po obronie pracy magisterskiej przeprowadziłam się do Warszawy i rozpoczęłam pracę w branży filmowej. Od 19 lat zajmuję się scenografią – projektuję dekoracje do filmów i seriali, a szczególnie bliskie jest mi aranżowanie wnętrz.

Przez lata intensywnej pracy zawodowej nie miałam przestrzeni na ekspresję malarską ani rzeźbiarską. Dopiero czas pandemii pozwolił mi powrócić do osobistej twórczości. Od tego momentu malarstwo ponownie stało się istotnym elementem mojego życia. Do ceramiki wróciłam niedawno, jednak tworząc przestrzenne formy, mam wrażenie, jakby ten sposób wyrazu towarzyszył mi od zawsze.

Moje prace to opowieść o procesie wyrażania siebie poprzez gest, próbą nawiązania kontaktu z własnym wnętrzem i emocjami, dążeniem do przekraczania własnych ograniczeń oraz echem mojej wrażliwości.

MALARSTWO

Malarstwo abstrakcyjne od zawsze było mi bliskie, dlatego wybrałam tę formę komunikacji jako swój główny środek wyrazu. Inspiruje mnie idea dzieła otwartego, a moje prace, zgodnie ze słowami Umberto Eco, stanowią propozycję pola interpretacji.

Proces twórczy, będąc ciągły i niedookreślony, daje przestrzeń do swobodnej interpretacji zarówno dla mnie, jak i dla odbiorcy. Malarstwo traktuję jako podróż, podczas której mogę eksperymentować, przepuszczając twórczy impuls przez całe swoje wnętrze. Nie ograniczam się jedynie do racjonalnego myślenia – pozwalam sobie na swobodny przepływ emocji i intuicji.

CERAMIKA

Moje prace ceramiczne mają bardziej ugruntowaną formę i precyzyjnie określony kształt. W swoich obiektach balansuję na granicy, mierząc się z prawami grawitacji i próbując udowodnić, że ciężar może zawierać lekkość. Proces tworzenia ceramiki całkowicie mnie pochłania – praca z gliną daje mi poczucie głębokiego połączenia z ziemią, materią i strukturą. Jest to stan skupienia, pełen kontemplacji, ale także energii, która mnie ugruntowuje.

W mojej twórczości staram się uchwycić dynamikę, jaka towarzyszy pracy z materiałem, mając świadomość, że ceramika „nie wybacza błędów”. Dla mnie jednak to stwierdzenie ma głębsze znaczenie – nauczyłam się, że nie muszę dążyć do perfekcji. Błąd nie jest porażką, lecz okazją do odkrycia nowych możliwości. Każdy niedoskonały przedmiot jest świadectwem zarówno mojego procesu twórczego, jak i charakteru samego materiału. To właśnie w tej niedoskonałości odnajduję autentyczność i piękno, które pragnę przekazać poprzez swoją sztukę.